Osiedliły się na stałe
Najpiękniejsze według znawców
Rajskie dwa łabędzie białe
Dobra Bola, dzielny Sławko
Na wysepce pod wierzbami
Mieli domek - miłość stawką
Zgodnie z ludem i kaczkami
Gdy skradali się zbójowie
Woda strzegła przed napadem
Zaś łabędzie w głośnej mowie
Ostrzegały starców radę
Nagle przyszła straszna wojna
Zrujnowała cud grodzisko
Wówczas Bola bogobojna
Rozważyła w sercu wszystko
Wraz ze Sławkiem poszukali
Herbu, który tkwił w głębinie
Wyszli z akcji zdrowi, cali
Bohaterstwo do dziś słynie
Stary symbol trudu, chwały
Z orłem, z wieżyczkami trzema
Dni świetności wychwalały -
Nie znasz dziejów, klucza nie masz!
Na pamiątkę wydarzenia
Wytrysnęły dwie fontanny
Czas upływa i nie zmienia
Opowieści Maryjanny
Zacny morał dobrze znamy:
Bądź uczciwym, kochaj ludzi
Wtenczas wierny łabędź niemy
W złą godzinę cię obudzi!
Autor: Regina Nachacz
Rysunek - Martynka Rzeźwicka, lat 5
