Królową
jesteś Panią Świata
U
nóg Twoich polskie kwiaty
Malując
Cię stroiłam szatę
W
ceramiczne zwyczajne znaki
Z
wiarą patrzyłam Matko moja
Jakaś
piękna w szacie garncarki
Kubek
który trzyma Twe Dziecię
Napełniasz
szczodrością swej ręki
Proszę
strzeż garncarskiego grodu
Zatroskana
jak kiedyś w Kanie
A
Syn napełni „sześć stągwi”
Błogosławiąc
trud - „niech się stanie”.
autorka wiersza i obrazu: Stanisława Jarmakowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz