01 - 04 maja 2014 r. ZAMEK KSIĄŻ WAŁBRZYCH
“ Bonsai, sztuka bonsai (jap. 盆栽 karłowate drzewo w naczyniu,
bon – płaska taca lub pojemnik,
Sztuka miniaturyzowania drzew lub krzewów uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich pojemnikach. Efekt ten jest uzyskiwany poprzez specyficzne przycinanie oraz pielęgnację.
Bonsai - kieszonkowe drzewko.
Sztuka uprawy bonsai pochodzi z Chin, mimo że jest kojarzona głównie z Japonią, gdzie osiągnęła doskonałość.
W Europie po raz pierwszy zaprezentowano Bonsai na światowej wystawie w Paryżu w 1878 r.
W sztuce bonsai wyróżnia się liczne style, według których kształtowane jest drzewko, różniące się głównie kształtem pnia i pochyleniem do doniczki.
Drzewko bonsai nigdy nie jest "skończone" – jest ono żywą rośliną, wymagającą stałej pielęgnacji, polegającej nie tylko na podlewaniu i nawożeniu, lecz również na dbaniu o skarłowaciały kształt rośliny poprzez używanie technik mechanicznych.
Drzewko jest więc przycinane, pędy uszczykiwane, a gałęzie owijane drutem, aby zachowały nadany im kształt.
Uzyskanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników.
Do uprawy wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach.
Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, jak dęby, sosny, cisy, świerki, jałowce. Najmniej natomiast ceni się krótko żyjące gatunki roślin, jak np. topola.
Japończycy chętnie przycinaja swoje tradycyjne sosny i wiśnie,
bonsaiści w Afryce formują karłowate baobaby,
a Polacy - buki, klony i jałowce.
Bardzo często sztuce bonsai towarzyszą kompozycyjnie dodatkowe elementy np. drobne rośliny lub kamienie. Umiejętność tworzenia takich ekspozycji zyskała rangę osobnych dziedzin.
Tworzenie miniaturowych "krajobrazów na tacy", nazywanych saikei ("żyjący krajobraz"), jest specyficzną formą bonsai, wykorzystującą skały, trawy, mchy, piaski oraz żywe drzewa.
Jest wiele styli ukształtowania drzewek, prawidłowo uformowane miniaturowe drzewka mają promieniście mocne korzenie i pięknie zwężający się ku górze pień, którego wygięcia przebiegają harmonijnie “ jak wzór na tkaninie “.
Nawet gdy całe gałęzie przygięte są ku ziemi, ich końce wznoszą się ku słońcu.
Dopasowana donica dopełnia piękna miniaturowego drzewka i jest nierozłączną częścią w tej sztuce. Śmiało można powiedzieć, że nie ma drzewka bonsai bez donicy bonsai :)
Ceramiczne doniczki bonsai wytwarza mój Mistrz Mateusz Grobelny.
Oryginalne doniczki są wypalane w piecach ogrzanych drewnem w temperaturze 1050*C.
Pielęgnacja bonsai :
W zamkniętych pomieszczeniach możemy trzymać wyłącznie egzotyczne gatunki:
fikusy, bukszpany, pieprzowce i wiele innych rosnących w ciepłym klimacie.
W żadnym wypadku nie wolno trzymać roślin iglastych (sosen, jałowców), jak również pospolitych roślin liściastych (dębów, klonów, brzóz), gdyż wszystkie te gatunki potrzebują zimowania i nie ma szans, aby przeżyły w naszym domu.
Drzewko spryskujemy wodą, a nie podlewamy. Dzięki temu nawilżamy dokładnie ziemię jednocześnie nie wypłukując jej z małej doniczki. Jednak nawilżamy drzewko w sposób umiarkowany, gdyż zbyt obfite podlewanie spowoduje gnicie korzeni, a rezultacie doprowadzi do śmierci rośliny. Ziemia w doniczce bonsai powinna być zawsze lekko wilgotna.
Drugim prostym zabiegiem pielęgnacyjnym jest podcinanie liści i drobnych gałązek
Regularne podcinanie sprawia, że roślina staje się bujniejsza, a dzięki temu wygląda bardzo efektownie.
Do podcinania używamy profesjonalnych nożyczek do bonsai. Specjalnie zbudowane ostrza tną gałązkę pod odpowiednim kątem. Sekatory lub zwykłe nożyczki zmiażdżyłyby gałązkę, a to doprowadziłoby do jej uszkodzenia i brzydkiego zabliźniania się powstałej ran.
Dla początkującego bonsaisty są dwa gatunki do hodowli w domu tj. fikus i jego odmiany, jak również pieprzowiec.
Praca przy drzewku bonsai pozwala się wyciszyć i zrelaksować. Podcinanie gałązek generuje uspokojenie, a zarazem skupienie się na odprężającej czynności.
Poza tym sama obserwacja drzewka, jak i obcowanie z nim pozwoli nam doskonale się zrelaksować.
By posiadać wspaniałe bonsai, należy oddać się tej pasji całkowicie.
Podobno między hodowcą a drzewkiem wywiązuje się swego rodzaju “ więź “. Nie jestem bonsaistką, ale mam kilka roślinek w doniczce, którą sama zaprojektowałam i wypaliłam we wspólnym piecu , podczas DNI CERAMIKI 2013 r. w piecu Mateusza Grobelnego “ Cztery strony ognia “ ustawionym na Placu Kościelnym. Ja też rozmawiam ze swoimi roślinkami i jest mi z tym bardzo dobrze, cieszę jak to pokazują . Pokazują poprzez swoje kwiaty i piękną zieleń….
Zapraszam WAS moi kochani do tego samego...
 |
| Dni Ceramiki sierpień 2013 r. Bolesławiec |
Zdjęcia i tekst: Łucja Mielczarek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz